Groeten uit Mali

conflict-in-maliDe republiek Mali, in het Noord-Westen van Afrika met een bevolking van 15 miljoen (hoofdzakelijk Moslims), is sinds vorig jaar in de greep van rebellerende Toearegs. Met gijzelingen en bomaanslagen proberen zij deze voormalige Franse kolonie economische te ontwrichten.

Toen na de val van het Libische regime in 2011 de Toearegs, en andere aanhangers, zwaar gewapend terugkeerde naar het Noorden van Mali poogde zij op 22 maart 2012 een staatsgreep. Sindsdien is de situatie in dit deel van Mali ernstig verslechterd.
Om de hoofdstad Bamako veilig te stellen tegen de oprukkende ‘rebellen’, besloot de Franse regering op 11 januari 2013 in te grijpen en stuurde een ruime troepenmacht. Inmiddels hebben al enkele Franse militaire deze strijd met hun leven moeten bekopen.

map_africa_mali1

Den Haag
Na de recentelijke oproep van hoofd VN-vredesmacht in Mali, Bert Koenders (PvdA) lijkt onze regering overtuigd en zal er naar schatting een meerderheid van de Tweede Kamer instemmen voor een ruime Nederlandse militaire bijdrage.

Maar wat bezielt onze huidige regering, om 20 jaar na de beschamende afloop in Srebrenica, nu opnieuw de illusie te hebben, om met onze, als maar met bezuinigingen geconfronteerde, krijgsmacht de wereld te kunnen verbeteren.
Waar is de zelfreflectie bij het ministerie van Defensie?
Is de ‘geschiedenis’ niet iets om uit te leren?
Het enige wat ‘Den Haag’ aangepast heeft, is dat we het i.p.v. ‘Opbouw-missie’, nu een ‘Vredes-missie’ mogen noemen. Maar ook dát zal uiteindelijk een ‘Vecht-missie’ worden. Zelfmoord terroristen slaan steeds vaker toe. Ongetwijfeld zullen er dus ook slachtoffers aan Nederlandse kant gaan vallen. En andere schietgrage jongeren zullen getraumatiseerd in onze samenleving terugkeren.

Wie is de vijand?bert_koenders
Net als de Taliban in Afghanistan zal blijken dat de ‘vijand’ in Mali onherkenbaar en buitengewoon onvoorspelbaar zal toeslaan. De regio is te groot om militair controleerbaar te houden. Zo kunnen de rebellen zich vanuit de omgrenzende landen gemakkelijk herbewapenen en kunnen El Qaida gerelateerde aanhangers zich van buiten Mali gemakkelijk aansluiten. Het feit dat iedereen daar ook nog eens een gezicht-bedenkend tafelkleed over het hoofd draagt, maakt het herkennen van de ‘vijand’ er niet eenvoudiger op.

‘Altijd al in militaire dienst gewild’
Terugkijkend naar de afgelopen twee decennia zijn het toch hoofdzakelijk de VVD’ers geweest die maar al te graag hun ‘oorlogszuchtige spierballen’ wilde laten zien, tijdens hun Defensie ministerschap.
We kennen een Joris Voorhoeve en zijn mislukte acties in Srebrenica, waar ‘onze’ blauwhelmen in 1995 ‘meewerkte’, of op z’n minst toekeken naar de grootste etnische zuivering in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Frank de Grave ging in 1998 op deze Defensie-doofpot zitten, waardoor de ware toedracht van zijn falende voorganger en partijgenoot, niet verder onderzocht konden worden. Collega Ben Korthals nam het Defensie stokje in 2002 voor maar vijf maanden over. Door een breuk bij de LPF kwam Korthals, samen met Kabinet ‘Balkenende 1’, ten val.
Van 2002 tot 2007 was het de VVD’er Henk Kamp die ons land in oorlog bracht met Irak en, als aan een lijntje van de VS, opzoek ging naar de nimmer aangetroffen massavernietigingswapens.

Onder het gedogen-kabinet van ‘Balkenende 4’ was het in 2007 de beurt aan Eimert van Middelkoop (CU). Hij stuurde ‘onze jongens’ naar een kansloze ‘opbouw-missie’ in Afghanistan. En nu, na de stuntelende Defensie jaren van CDA’er Hans Hillen, is het sinds 2012 dat er opnieuw een VVD’er aan de trekker staat van onze krijgsmacht, en zoals zij zelf zei: ‘Ik heb altijd al in militaire dienst gewild’. …was getekend: Jeanine Hennis-Plasschaert.

Ik zou hierop toch bijna een uitspraak van Pim Fortuyn kunnen citeren:
“Ach mevrouwtje, ga lekker naar huis, koken, veel beter”.

Jeanine

Ga naar de inleiding van dit artikel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *