Alexander en Maxima
Al ver voor de grote dag werd er druk gespeculeerd over de kosten van dit ‘Sprookje’. Toen het astronomische bedrag van 9 miljoen euro rondging, ben ik op 1 februari 2002, geschokt, verbaasd en nieuwsgierig, gewapend met camera en microfoon naar de hoofdstad afgereisd om de meningen van het inmiddels massaal toegestroomde volk te peilen. Wat vond onze bevolking dat een dergelijk ‘Sprookje’ zou mogen kosten? Het huwelijk tussen Willem Alexander en zijn omstreden geliefde Maxima Zorreguieta, dat de volgende dag in Amsterdam zou plaats vinden, lag met name bij de asielzoekers in ons land zeer gevoelig. Deze kwetsbare groep, die geruime tijd ons het vuile werk uit handen nam en netjes belasting betaalde, wachtte in vele gevallen langer dan 10 jaar op een verblijfsvergunning. Dit terwijl de kersverse Argentijnse bruid Maxima, dochter van een foute gunta-leider uit het moordzuchtige regime van de dictator Jorge Videla, binnen enkele weken een verblijfsvergunning op zak had.
Het Koningsplein was tijdelijk omgedoopt tot ‘Het Witte Plein’. Demonstranten en tegenstanders van de monarchie verzamelde zich hier om een critici geluid te laten horen. Ik stond er midden in toen het bruidspaar in de gouden koets de woedende demonstranten op het plein passeerde. De door een verfbom besmeurde ruit van de gouden koets werd door de beveiliging haastig schoon gepoetst.
Ondanks het feit dat het bruidspaar kosteloos 15 paarden voor de koets mocht lenen van buurland België, bleek het hele ‘Sprookje’ achteraf op ruim 20 miljoen uit te zijn gekomen. Gedesillusioneerd en enigszins teleurgesteld in mijn landgenoten, verliet ik laat die middag de hoofdstad… Met de ontnuchterende wetenschap dat onze Monarchie door een ruime meerderheid van onze bevolking word gesteund.
Interviews: Tosca (Toosje) Kuiling-van Minnen